தள்ளாடிய எழுபது
நடை தள்ளாடியபடி தட்டி தட்டி நடந்தேன்
தள்ளாடியபடி மயக்கத்திலே தவறி வீழ்ந்தேன
நன்கு கைகள் தூங்கியதால் வீடு சேர்ந்தேன்
தூக்கியவர்களும் சிறுது நேரத்தில் மறைந்தனரே !
உள்ளிருந்தே ஓர் குரல் காதில் ஒலித்ததே
வயதானகாலத்திலே தனியே நடப்பது சரியா
மூலையில் கிடந்தது ஓய்வு எடுக்க வேண்டியதானே
இங்கு எல்லோர்க்கும் தொல்லையாய் இருப்பானே !
கத்தியில்லாமல் நெஞ்சில் குத்திய வார்த்தைகள்
கண் கலங்கி இமையின் முடியில் நீர் துளி நனைத்ததே
பெண் துணையில்லாமல் ஆணின் வாழ்வு நரகம்
துணை இல்லா பெண் வாழ்வு வேலியில்லா பயிராகும் !
பூவோடும்,பொட்டுடோடும் மறைந்து போனாளே
என் மனம் புழுங்குவதை யார் அறிவார் இவ்வுலகிலே
தாளா துயரம் தந்துவிட்டு என்னை மறந்தாயா
என் நிலைகண்டு உன்னிடம் அழைத்துக்கொவாயா !
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக